Autonomiczna nawigacja w złożonych, dynamicznych warunkach rzeczywistych jest wymagającym wyzwaniem dla współczesnych robotów mobilnych. Nawet dla człowieka bez znajomości mapy lub GPS jest to ambitne zadanie w nieznanym środowisku. Obecne badania w dziedzinie robotyki kognitywnej są wciąż dalekie od umożliwienia robotom wykonania nawet tak podstawowego zadania, jak nawigacja do wyznaczonych miejsc docelowych tylko na podstawie symbolicznych etykiet identyfikacyjnych tych miejsc. Ludzie mają zdolność konsultowania się z innymi ludźmi w sprawie wymaganych, ale brakujących informacji kierunkowych w celu uzupełnienia zidentyfikowanych luk w wiedzy, takich jak droga do określonego miejsca “X”. Szczególnie w nieznanych środowiskach robot zawsze będzie miał braki w wiedzy, ponieważ nie wszystko da się zaprogramować, a samodzielne uczenie się online nie zawsze jest wykonalne lub efektywne. Zdolność do oceny luk we własnej wiedzy i pozyskiwania brakujących informacji od ludzi, gdy tylko jest to możliwe, jest więc bardzo pożądaną, choć brakującą cechą współczesnych robotów. Wymiana informacji między ludźmi a robotami nie może ograniczać się tylko do podawania informacji ludziom przez roboty, ale musi być rozszerzona na ludzi wspierających roboty poprzez dostarczanie określonych, brakujących informacji.